Cemalnur Sargut

Bir ev üstünde ulvi bir ışık,
Bir ev içinde bir iki aşık.
Bir şehir ki yok tek bir minare,
Bir ev cami olmuş bir avuç mümine.
 
 
Şerefeler ışıldamaz burası el diyarı!
Ne bir mevlut duyulur ne de Allah' feryadı.
Kadir kandilleri bu kez kalplerde yandı,
Bir ev, birkaç divane, birkaç pervane

Bir garip oluyor insan, soruyor nedir?
Arşa yükselen bu ev neyin nesidir?
Bir garip oluyor Troy'da Kadir,
Bir ev şaha varmış, bir ev şahane.